perjuangan sepi.........

Di tengah ari ahad ni tetiba termenung sekejap..(sementara tunggu si ati n wahee masak lunch),semlm ada sorg sahabat baik ni ym dgn sy,die ckp "ap yg best kt jepun ni..",tersentak sy pn terpikir sejenak"aah ek,ap yg best sgt jepun ni?"lame dok pkir,sampai kla ke hari ni,ap y best kt cni,nape dulu nk sgt g jepun ni,ap ad?ap best?ap beza dgn tmpt len?mcm2 pikir....

pastu tetibe dikala minda ligat berfikir iTunes ni memutarkn lagu sunnah org berjuang,Hijjaz..terpikir lg sy dgr lirik lagu tu..teringt satu waktu dulu ketika sblm fly ke cni..ade sorg pceramah(thanks to bro ammar yg bwk sy g program tu)...penceramah tu mmg hebat,sbb kate2 die mmg berbisa...len mcm motivator oleh pceramah2 yg penah sy dgr sblm ni,,die ckp "sblm fly,,sume org ucap tahniah,dpt fly...kite pn kontek sume org bgtau kte dpt fly,,,pastu rmi2 g anta kt klia...yg nk fly sorg tp dtg 1 bus....time tu kte akan rase {wah begini skali ak di rai,ak dihargai,..}..{nanti sampai jepun ak akan blaja sungguh2}..dan mcm azam,perasaan mula bertapak kt hati kite...tp ada satu hakikat kte perlu sedar smpi situ sahaja org2 tersyg kite...slps ni bermula la satu perjalanan yg sunyi...korg jatuh ke bgn ke, mkn ke x ke,bjaya atau pn gagal ke sume atas tangan sendiri ...."

mmg btol ap die ckp,dh smpi cni kt dua bulan br tau kebenaran nye...mmg terasa "sunyi" yg dimaksudkn tu....biarpn dgn kemudahan yg pelbagai,serba canggih dan pantas sekalipn..(nk tel parent kt mesia pn pki skype tel free je..)tp hakikat bahawa perjalann ini yg ad hanya la diri sendiri mmg x dpt dinafikn...sunyi mmg sunyi...sepi mmg sepi...mungkin kite punya teman utk bercerita,..berjenaka...tp bile blk ke umah kite sorg2 kesepian itu menjelma kembali....

namun sbnrnye sedar ataupn tidak kite terlupe sesuatu...yg selalu ad di samping kte,...yg slalu syg kn kite...mengapa tidak kita mengadu kepada yg kasih kpd kite..kpd yg Maha Pengasih lagi Maha Penyayang....pinta dan adukan la apa sahaja...pasti Dia tidak akan sekali2 menghampakan hambaNya...ingatla Die xkn uji sesuatu yg hambaNya x mampu ...pesan ku buat teman2 hayatila serangkap puisi lagu hijjaz ni...

berjuang tak pernah senang
ombak derita tiada henti
tenang tegang silih berganti
inilah sunnah orang berjuang

berjuang memang pahit
kerana syurga itu manis
bukan sedikit mahar yang perlu bayar
bukan sedikit pedih yang ditagih

p/s:sunnah org berjuang(download)..